Języki i kolczyki

Czas zabierania się do napisania recenzji tej książki równa się mniej więcej czasowi czytania. Dziwne? Niekoniecznie, bo książka ma nie wiele ponad sto stron. Wypatrzyłam ją w markecie w bardzo niskiej cenie i bardzo szybko weszłam w jej posiadanie.

Lui, dziewiętnastolatka z Japonii poznaje chłopaka - Amę. Dziewczyna wplątuje się w związek z nim i decyduje się na eksperymenty z  kolczykowaniem ciała. Kolejne pomysły wymagają od niej coraz więcej poświęcenia. Zostaje wciągnięta w romans z najlepszym przyjacielem Amy - prowadzącym studio piercingu i tatuażu Shibą.

Zwróciłam uwagę na tą książkę, bo co tu dużo mówić, piercing mnie jara, a i lubię punkowe klimaty o których wspomniano w opisie. Problem polega na tym, że opis jest dość mocno naciągany:

"Dziewiętnastoletnia dziewczyna zafascynowana możliwością transformacji ciała, wkracza w świat seksualnych perwersji, piercingu i zbrodni..." a wewnątrz dodano jeszcze: "Znudzona życiem dziewiętnastoletnia Lui [...] z obserwatora zmienia się w aktywnego uczestnika subkultury punkowej".

Dobre sobie. Żadnych elementów punku nie zauważyłam w książce, bo przecież kolczyki i tatuaże to nie jest znak rozpoznawszy tejże subkultury. Kij z punkiem, zbrodni i seksualnych perwersji też się zbyt wielu nie dopatrzyłam. Owszem, jest opis jednego stosunku dość wyuzdanego, ale wielkiego wrażenia to to na mnie nie zrobiło. Może i jestem niewrażliwa, ale właściwie nic mnie nie zaskoczyło, gdy czytałam o tych "perwersjach". 

Jak już się nanarzekałam na opis, który wprowadza w błąd potencjalnych czytelników to teraz powiem, co sądzę o całości. Podobało mi się. Może dlatego, że lubię takie klimaty, może dlatego, że sama planuję kolczyk - choć nie jestem takim hardkorem jak Lui. Bo co jak co, ale robienie sobie wężowego języka to trochę zbyt duży "odjazd" jak dla mnie. Ale jeden, we brwi, why not? Naczytałam się też trochę opinii o książce. Że wstrętna, że obrzydliwa, że nie do czytania, że beznadziejna, że nic nie wnosi... A jednak się nie zgodzę. Bo przedstawia skrajności, w jakie mogą popaść "znudzone nastolatki". Częściowo obrazuje środowisko "buntowników" choć może w zbyt negatywnym świetle.

Jeżeli mowa o minusach, to na pewno nie spodobało mi się, że Lui z taką naiwnością podeszła do związku z Amą, a potem jeszcze grała nie fair - zdradzając go i nadal deklarując gorące uczucie do chłopaka. A gdy przyszło co do czego nie potrafiła nawet podać jego nazwiska. Nie wiedziała ile miał lat, dopiero pod koniec okazało się, że był młodszy. Po drugie - przyjaźniła się z "Barbie-girl". Skoro już jest "punkiem" to raczej nie jest to towarzystwo dla niej. Tym bardziej że Lui lubiła się szlajać po mieście z wykolczykowanymi kumplami, sama rozpychając sobie dziurę w języku, żeby również go rozdwoić.

Po trzecie nie mamy wyjaśnienia morderstwa. Padają pewne podejrzenia, ale nie ma konkretnych podstaw żeby sądzić, że właśnie ta osoba zabiła.

Języki i kolczyki mają swoje wady i zalety, ale w jakiś dziwny, pokręcony sposób pomysł autorki do mnie trafił. Jego wykonanie również, chodź język zawiera przekleństwa i nic nie jest owijane w bawełnę. Ale może po prostu to ja jestem dziwna i pokręcona - albo o książce wypowiadały się tylko osoby o bardzo radykalnych poglądach w pewnych kwestiach.

Moja ocena: 7/10

Autor: Hitomi Kanehara

Wydawnictwo: Albatros A. Kuryłowicz

Ilość stron: 103

Rok wydania: 2004 (za granicą), 2007 (w Polsce)