GONE Faza VI: Światło

Stało się. Zaczęło od Niepokoju, po którym nastąpił Głód. Po Kłamstwach nadeszła Plaga, aby odebrać wszystkim szansę na przetrwanie Ciemnością. W końcu przyszło Światło – i w tym przypadku wcale nie oznacza to taryfy ulgowej. Nie będzie lekkiego, czarującego i przyjemnego końca – to przecież Michael Grant. Walka do samego końca i kolejne katastrofy spadające na mieszkańców ETAP-u. Bo czemu nie?

Wraz z przeczytaniem pierwszego tomu GONE zaczynała się moja wielka przygoda z czytaniem. Poważnym czytaniem, czytaniem w stylu „500 stron? A co to dla mnie...”. I od samego początku przygody z mieszkańcami ETAP-u zaczęła się moja miłość do powieści dystopijnych. Tak więc do serii Granta mam ogromny sentyment, podziwiam autora i z chęcią sięgnę po inne jego książki. A na kolejne tomy o Samie i innych mieszkańcach ETAP-u zawsze czekałam z utęsknieniem i zawsze czekałam zbyt długo. A gdy już dostałam w ręce kolejną część... O nie, nie odkładałam jej na półkę. Od razu brałam się do czytania.

O tomie 6:

Bariera stała się przezroczysta, ale to nie koniec ETAP-u. Nadchodzi czas ostatecznej bitwy, z której wielu nie wyjdzie cało. Na tą część czekałam z większym utęsknieniem, niż na poprzednie z jednego powodu: tajemnicy. A w Świetle Michael Grant wyjaśnia nam, jak doszło do powstania tejże anomalii i jakim cudem pojawiały się mutacje. Tutaj przyznam, że jakoś zasadniczo nie poszalał z pomysłem i nie było z mojej strony wielkiego i głośnego „O cholera!” na cały dom. Ale były takie okrzyki wcześniej, jak czytałam u koleżanki (bo co jak co, ale takiej książki nie zostawia się w domu jak już się człowiek porządnie wdrożył w akcję).

Z drugiej strony bariery wcale sielankowo nie jest, szczególnie od chwili, w której dorośli dostali możliwość zaglądania do środka. Tworzą się dwa obozy o różnych poglądach co do tego, jak potraktować dzieci, gdy bariera zniknie. Wśród zatroskanych rodzin poznajemy bliskich Dahry, Drake'a i oczywiście Connie Temple – matki Sama i... I nie zdradzę kogo jeszcze, bo są i tacy książkoholicy, którzy jeszcze za pierwszy tom się nie wzięli. W każdym razie w ostatniej części dostajemy ostateczne potwierdzenie tego, że każdy jest tu bohaterem i przegranym. Każdy jest dobry i zły. Że człowiek jest w stanie posunąć się do ostateczności, żeby przetrwać wraz ze swoimi bliskimi.

Jest dużo akcji. Są bitwy, są zamieszania, są bunty, jest i pożar... Niby nic nowego, bo w czterech kolejnych tomach było podobnie, ale Grant ani trochę tym nie zanudza. Potrafi pisać prostym, ale ujmującym językiem i idealnie przedstawiać zgrozę, szaleństwo i bestialstwo – ot, codzienność w ETAP-ie. Nie bez znaczenia pozostaje to, że pojawiło się kilka łez. Bo współczułam dzieciakom uwięzionym w kopule i niemalże nienawidziłam autora za to, co im zafundował. Czytałam o tragediach rodzin, poświęceniu i trudnych wyborach i niemalże miałam ochotę cisnąć książką o ziemię.

Drobne uchybienia są – nie wiemy na przykład, jaki los spotkał Toto. Chłopczyk, który potrafił stwierdzić prawdziwość cudzych wypowiedzi pojawił się tylko na początku książki i potem słuch o nim zaginął. Ale wydaje mi się, że to tylko jedno niedociągnięcie i jestem w stanie autorowi to wybaczyć.

Bardzo ciekawe są też rozdziały już po opadnięciu bariery. Cztery fragmenty o dalszych losach głównych bohaterów obejmujące trzy miesiące po skończeniu się ETAP-u. Co ciekawe wraz z ostatnimi stronami dopiero dowiadujemy się całej prawdy o przeszłości Sama Temple, a i okazuje się, że zniknięcie przezroczystej powłoki wcale nie rozwiązało całkowicie problemów.

Bohaterowie. Michael Grant wykreował nam wprost mistrzowsko całą gamę najróżniejszych postaci. Nawet czarne charaktery nieco zapunktowały w tej części – choćby i z powodu tej „drugiej strony medalu” czyli relacji z bliskimi. A jak już mówiłam, można było poznać i tych twardych, i miękkich, wyrachowanych, życzliwych, okrutnych, zdolnych do poświęcenia i tych, którzy przeszli przemianę.

Bo ETAP zmienił wszystkich. Bez wyjątku.

Moja ocena: 9,5/10

Autor: Michael Grant

Wydawnictwo: Jaguar

Ilość stron: 373

Rok wydania: 2013 (za granicą i w Polsce)